Senegal…
Sinds 1 juli 2013 heeft Senegal een visumplicht ingesteld voor burgers uit de EU. De procedure werkt als volgt: Eerst moet er een registratie aanvraag worden gedaan via www.visasenegal.sn , een website van de Senegalese autoriteiten. Hier wordt procedure zowel in het Engels als in het Frans beschreven. Nadat de registratie en betaling van 52 euro is voltooid krijg je een bevesting per mail. Deze dien je uit te printen en mee te nemen naar een ambassade waar het visum wordt afgegeven. Een lijst van ambassades en consulaten waar je het visum kan ophalen staat hier. Er is ook een mogelijkheid om het visum te kopen aan de grens in Rosso. Dit raad ik echter ten zeerste af. De grenspost Diama beschikt nog niet over het biometrische systeem en je moet het visum dus vooraf geregeld hebben. Het is een idee om dat in Nouakchott te doen of bij een van de ambassades of consulaten in Europa.
Belangrijke wijziging! Visum voor Senegal komt per 01/05/2015 te vervallen, zie updates.
Leeftijd van de auto
Op dit moment van schrijven heb ik nog niet kunnen achterhalen of het nog steeds mogelijk is om een zogenaamde ‘Passavant de Circulation’ (tijdelijk invoer document) voor een voertuig, ouder dan acht jaar, te verkrijgen. De verschillende berichten op forums zijn hierover niet eenduidig. Bekijk regelmatig de Nieuws|Updates|Overland pagina voor de laatste ontwikkelingen.
Ik heb reizigers 400 euro zien betalen en een Nederlands gezelschap was zelfs 700 euro armer aan de grens bij Rosso. Persoonlijk zou ik het risico niet meer aandurven en dus een auto van acht jaar of jonger uitzoeken. Dit scheelt een hoop gedoe en je bent niet meer overgeleverd aan de willekeur van de dienstdoende douanes ter plaatse. Ook loop je het risico dat een auto helemaal niet meer wordt toegelaten. Je zit dan vast tussen Mauritanië en Senegal. Met een Mauritaans ‘single entry’ visum mag je namelijk ook niet terug naar Mauritanië! Een reiziger die dit is overkomen doet hiervan verslag op het Franstalige voyageforum. Hier een foto van auto’s die moesten worden achtergelaten aan de grens in Diama.
‘Passavant de Circulation’ met dank aan specialist ‘Priffe’, Sahara Travel Forum
Grensovergang Rosso of Diama
Beide grensovergangen zijn verschrikkelijk met het verschil dat Rosso als de ergste grensovergang van West-Afrika wordt omschreven. Over Rosso zijn regelmatig agressieve incidenten met een racistische ondertoon gerapporteerd. De grensovergang bij Diama is welliswaar ook corrupt, maar een veel rustiger plaats. Gegeven het feit dat deze situatie zich al tientallen jaren voor doet en zelfs erger wordt, doet vermoeden dat de Senegalese overheid er weinig aan gelegen is om in te grijpen. Dat is jammer omdat veel ‘overlanders’ om deze redenen afzien van de reis over land.
Aangekomen in Diama, moet je voordat je bij de Senegalese douane en politie arriveert, over een brug. De slagboom gaat prompt voor je neus dicht en je moet 10 euro betalen. In de avond en nacht wordt er zelfs 20 euro gevraagd (nacht tarief). Het juiste bedrag is volgens sommige bronnen 4000 CFA, zo’n 6 euro. Rond 8 uur in de ochtend gaan de kantoortjes aan de grens open. Ga eerst langs de politie in het gebouwtje aan de rechterzijde van de weg. Hier wordt een groot boek tevoorschijn gehaald waarin je naam wordt opgeschreven. Weer wordt er om 10 euro verzocht, dit is niet nodig en vraag om een officieel reçu. Er kan een tijdje overheen gaan maar uiteindelijk zal blijken dat er geen reçu is (situatie 2013). Geen recu, is niet betalen, behalve in het geval van de ‘Passavant’. Een regel die vaak voor mij heeft gewerkt al moet ik zeggen, in Mauritanië wat minder.
Hierna ga je naar het douane kantoortje aan de andere kant van de weg. Omdat je misschien irritatie hebt veroorzaakt bij het eerste kantoortje, kan het gebeuren dat je nu de hele auto moet uitladen. Dit is op zich niet zo’n probleem als je maar geen goederen vervoert die illegaal zijn, of als ‘handel’ kunnen worden aangemerkt. Wat je wel en niet mag meenemen kun je op de website van de Senegalese douane hier bekijken. Indien je wel ‘handel’ bij je hebt draait het waarschijnlijk uit op fors betalen of omkopen.
Als je auto ouder dan acht jaar is, wordt je door een zéér ernstig kijkende beambte medegedeeld dat doorgang absoluut en per ‘presidentieel decreet’, onmogelijk is. Verwijs dan naar de ‘Passavant de Circulation’ en voeg daar het woordje ‘exceptionnel’ nog aan toe. Wacht de reaktie af en schat in of er te onderhandelen is. Wees niet verbaasd als er toch een mogelijkheid blijkt te bestaan, de eerste inzet is tussen de 250 en 400 euro en zonder reçu. Deze prijs is onderhandelbaar en ik heb hem eens omlaag gebracht naar 75 euro. Garanties zijn er echter niet dus nogmaals, het is het meest verstandig om met een jongere auto te komen. Volgens een recent verslag van Andrew Prior op Sahara travel Forum kost de ‘Passavant de Circulation’ dan slechts 10 euro.
Waarschuwing! Er kunnen zich omstandigheden voordoen dat je tot het uiterste getergd wordt. Vermijd ieder gebruik van beledigende woorden, als een situatie escaleert trek je aan het kortste eind. Wek nooit de indruk dat je haast hebt.
De weg richting Diama
Als alle douane formaliteiten zijn afgewerkt, gaat de slagboom eindelijk omhoog. Nu moet je een nieuwe autoverzekering afsluiten voor Senegal. Net achter de slagboom aan de linker kant is een barretje dat wordt uitgebaat door Madame Diop. Zij verkoopt verzekeringen en is kundig. Als ze zelf niet aanwezig is, heeft ze een compagnion die de zaken waarneemt. De prijs wordt bepaald door het aantal cv’s waarover de auto beschikt en zij kan je dit desgevraagd laten zien op een lijst. Indien je eindbestemming Gambia is, geef dit dan aan en verifieer of Gambia in de papieren staat vermeld. Het betreft hier een verzekering geldig voor de ECOWAS landen, in het Frans CEDAO.
Wegen en verkeer
De wegen in Senegal zijn over het algemeen verbazingwekkend goed maar het verkeer is chaotisch. Houd rekening met gestrandde vrachtwagens die midden op de weg staan, plotseling overstekende kinderen, geiten, honden, ezels en slechte chauffeurs. Het rijden door stadjes is doorgaans behoorlijk hectisch. Er zijn voldoende mogelijkheden om te tanken. Langs de route naar Gambia kom je langs diverse controleposten. Het betreft hier meestal douane en soms politie. Berucht is de agent die net voor St. Louis staat. Hij heeft zelfs zijn eigen coördinaten op internet gekregen. Zorg dat je alle spullen bij de hand hebt, zoals beschreven in deel 4 van deze serie.
Tip! Indien er in de auto een plekje over is, is het handig om een langs de weg liftende militair of politieman mee te nemen. Je dient hier niet alleen het goede doel, deze ‘official’ is je bescherming tegen zijn corrupte collega’s onderweg. Verder naar het zuiden wordt de kwaliteit van de wegen beduidend minder tot zeer slecht.
‘s Nachts rijden
Ik kan hier kort over zijn, absoluut af te raden.
Richting Gambia
De meest gebruikte route gaat via St. Louis, Louga, Touba, Diourbel, Kaolack naar Karang aan de grens met Gambia. De reistijd is afhankelijk van omstandigheden ongeveer 1 dag. Speciale vermelding verdient de stad Touba: Dit is een voor moslims heilige stad en het is er verboden om te roken (ook niet in de auto) en alcohol te drinken. Er staan forse straffen op.
De laatste 100 kilometer naar Gambia gaat over uitermate slechte wegen. Vaak is het pad langs de weg beter dan de weg zelf. De natuur is echter fantastisch. Aangekomen in Karang rijd je door tot je de slagboom ziet. Aan de linkerkant zijn kantoortjes waar je een ‘exit’ stempel bij de douane moet halen. Natuurlijk wordt er weer om geld gevraagd maar dit is onderhandelbaar. Verschillende keren heb ik niets betaald. Aan de rechterzijde ga je vervolgens naar de politie. Er zijn een hoop geldwisselaars op deze plek.
Tip! Wissel niet alles om naar Gambiaanse valuta, reserveer ongeveer 8 euro in Senegalese valuta om de ferry in Barra te betalen. Om buitenlandse deviezen binnen te halen wordt voor de overtocht geen Gambiaans geld geaccepteerd.
Hoe het verder gaat in Gambia, beschrijf ik in het volgende deel.
Wordt vervolgd…